Malawimeer

Die natuurlikheid van moederskap (nie net in Afrika nie)

The beauty of being a mother (and not only in Africa)

Dié toneel het die ry tot hier die moeite werd gemaak.

This scene made the ride till here worth every cent spent.

Malawimeer: Saterdag 22 Maart.

Ek het tot hier gery, gesien, en nou kan ek in vrede sterf. Ek het die
Malawimeer gesien.

Dit is nie die grootste, mooiste of diepste meer in Afrika nie maar
vandag voel ek of ek nog nooit iets mooier op ons liewe kontinent
gesien het nie.

Sou my reis vandag geëindig het, sou ek tevrede gewees het.

My tentjie staan onder ?n kremetart. Voor my die blou meer, die
strand, en duisende locals wat op die maat van polsende Afrikamusiek
dans. Vanaand gaan blykbaar een reuse Afrika disko hier op die strand
plaasvind.

Ek sou aan enige realiteit afbreuk doen sou ek probeer om dit wat ek
hier voor my sien, te beskryf. Ek kan nie. Daarom gaan ek op hierdie
kort noot eindig deur vir julle almal te sê ek het Afrika nog nooit so
suiwer, so polsend, so vredevol beleef soos vandag nie.

Groete vanaf my kremetartboom.

Lake Malawi: 22 March.

I rode to here, I saw, I am prepared to dy. I saw Lake Malawi.

The lake is not the biggest, the most beautiful or the deepest on the
African continent, but today I feel as if I haven?t seen anything more
beautiful on our dear African continent than this lake.

Should my trip end today I would have been satisfied.

I pitched my tent under a baobab tree. In front of me the blue lake,
the beach, and thousands of African people dancing to the beat of
African music. Apparently a massive African disco will take place on
the beach tonight.

I am not even going to try and describe what I see and feel this
moment. The moment is too big. I cannot put it in writing. Therefore,
on this note I am going to end my short report. I have never seen
Africa so pure, so peaceful, like today.

I greet you from underneath my baobab tree.